BAGSIK

II              

                   ” HINDI AKO SUMISINGHOT NG TWALYA!!!” 

                   Sagot ko sa mahal na haring reyna. Kitang kita ko ang gulat sa mukha nya at ng kanyang mga alagad. Alam kong nakagawa ako ng salang pagbabayaran ko hanggang sa huling segundo ko sa lugar na ito. 

                  Sobra sa talas ang tingin ng baklang elyen. Parang labahang hihiwa ng dyamante ang talim. Nahiwa ako sa tingin nya… oo.. nahiwa ako. Tila sumugat sa laman pero hindi nagdaan sa balat. 

                 ” PUNYEMAS!!! SINO KA PARA TUMANGGI!!!??? NANDITO KA SA AKING KAHARIAN!!!!!!”

                 Parang nakarinig ako ng kulog sa sinabi nyang yun. sumunod pa ang kidlat ng ituro nya sa aking direksyon ang hintuturong may mahabang kuko na kulay maroon-orange. 

                 Natuyo ang labi ko. nakita at nadama ko kung bakit ganun nalang ang takot sakanya ng lanyang mga alagad…

                 “Nag-inom lang po ako…”

                  Mahinay na sagot ko sa mahal na haring reyna. Nakuha nya ang respeto at takot ko. Alam kong magiging pahirap sakin kung lalabanan ko sya sa oras at lugar na yun. 

                  Hindi ko alam ang laman ng isip ko nung mga oras na yun. Iisa lang ang nasabi ko sa sarili ko…

                  ” Hindi pa ko papayag na mamatay…”

                                                

  To be continued....

-NOV 2009

BILANGGO

I

“BILLANGGO, SA REHAS NA GAWA NG PUSO MO”

                    Yan na ang huli kong kanta. Nagising nalang ako sa pisik ng tubig mukha ko.  Nahimatay nanaman ako sa kalasingan. Hindi ko na nga din kilala kung sino ang nagpisik sa mukha ko at kung ano ang ginamit nito. Pero ang sigurado. Wala ako sa bahay ko.

                     Iba ang itchura ng tao dito. Mejo asul ang balat at luwa ang mata. Maliit ang bibig at katamtaman ang taas. Matatakot ka siguro kung ikaw ang nandun. Pero hindi yun ang naramdaman ko. Kung nagtataka ka kung saan to, yun din ang tanong sa isip ko. Wag mo akong tanungin kung bakit.  Wag mo ding itanong sa sarili mo. Ituloy mo lang ang pagbabasa  mo, at itutuloy ko ang pagsulat dito. 

                    Lumapit ang isa sakin at nagsalita. Wala akong naintindihan. Hindi ko alam kung lenguahe nila yun o dahil lang sa liit ng bibig nila kaya ganun ang pagkakarinig ko. Umiling ako ng tatlong beses. Hindi sya tumigil. Parang may panganib na parating sa tono ng boses nya. Sinundan ko ang dulo ng daliri nyang nakaturo sa kawalan. Muntik akong mapamura sa nakita ko. Isang elyen na mukhang bakla. Oo. ELYEN NA MUKHANG BAKLA. Hindi ko maisip kung bakit ganun nanlang ang takot kila sa elyen na yun. Lhat sila ay nagsiyuko habang papalapit ito. 

                   Nagumpisang sumigaw ang elyen. Hindi ko alam kung galit o masaya ang sigaw nya. Hindi nagtagal nabasa ko sa mahaba nyang pilikmata ang mensahe ng sigaw nya ( wag mo narin itanong kung paano ko ito nagawa) ” Putang Ina, anong ginagawa ng isang mortal sa harap ng aking trono? ” sabi ng mga pilikmata nyang naginginig sa galit. Lahat ng asul na nilalang ay nanatiling nakayuko bukod sa isa ” nakita po namin sa labas ng gate sumisinghot ng twalya”  sabi nya sa lenguahe nila. malabo pero naintindihan ko na ang usapan nila. Namukhaan kong siya din ang alagad na kumausap sakin kanina. 

                  ” Sumisinghot ng twalya? hindi na ba nila kaya ung sa palara kaya’t puro twalya nalang ang tinitira nila?” tanong ng haring mukhang reyna. 

                  “ Di na siguro kaya ng budget mahal na haring reyna” sagot ng asul na alagad. 

to be continued…

-NOV 2009