II
” HINDI AKO SUMISINGHOT NG TWALYA!!!”
Sagot ko sa mahal na haring reyna. Kitang kita ko ang gulat sa mukha nya at ng kanyang mga alagad. Alam kong nakagawa ako ng salang pagbabayaran ko hanggang sa huling segundo ko sa lugar na ito.
Sobra sa talas ang tingin ng baklang elyen. Parang labahang hihiwa ng dyamante ang talim. Nahiwa ako sa tingin nya… oo.. nahiwa ako. Tila sumugat sa laman pero hindi nagdaan sa balat.
” PUNYEMAS!!! SINO KA PARA TUMANGGI!!!??? NANDITO KA SA AKING KAHARIAN!!!!!!”
Parang nakarinig ako ng kulog sa sinabi nyang yun. sumunod pa ang kidlat ng ituro nya sa aking direksyon ang hintuturong may mahabang kuko na kulay maroon-orange.
Natuyo ang labi ko. nakita at nadama ko kung bakit ganun nalang ang takot sakanya ng lanyang mga alagad…
“Nag-inom lang po ako…”
Mahinay na sagot ko sa mahal na haring reyna. Nakuha nya ang respeto at takot ko. Alam kong magiging pahirap sakin kung lalabanan ko sya sa oras at lugar na yun.
Hindi ko alam ang laman ng isip ko nung mga oras na yun. Iisa lang ang nasabi ko sa sarili ko…
” Hindi pa ko papayag na mamatay…”
To be continued....
-NOV 2009
No comments:
Post a Comment